تریل استاپ هوشمند چیست؟ + آموزش تریل هوشمند با دستیار ترید ( رایگان! )

تقریباً همه تریدرها این صحنه را دیدن: پوزیشن قشنگ می ره تو سود، اما چون حد ضرر درست دنباله رو نیست، یا سود برمی گرده، یا بازار با یه نوسان معمولی می زنه بیرونت و بعد تازه حرکت اصلی شروع می شه. اگر تو هم الان دنبال اینی که تریل استاپت رو طوری ست کنی که هم سودت حفظ بشه، هم مجبور نباشی وسط حرکت بازار هی دستی حد ضرر رو جابه جا کنی، این راهنما دقیقاً برای همین نیاز نوشته شده؛ قرار نیست استراتژی ورود بهت بدیم، فقط کمک می کنیم تریل استاپ هوشمند رو درست بفهمی و بعدش همون قانون ها رو با گجت بات روی متاتریدر ۴ و ۵ اتومات اجرا کنی.
ادامه قرار نیست درگیر فرمول و تئوری اضافه بشیم؛ هدف اینه که یک مدل تریل مناسب با سبک تریدت انتخاب کنی و بعد اجرای اون قانون رو بسپری به گجت بات. آموزش عملی نصب و ست کردن همین تنظیمات هم فقط از طریق صفحه رسمی آموزش گجت بات در دسترسه.

تریل استاپ هوشمند چیست و چه روش هایی دارد؟

قبل از این که برویم سراغ ست کردن تریل توی گجت بات، لازم است خودِ ایده  تریل هوشمند و چند مدل رایجش را قشنگ برای خودت شفاف کنی. نه برای این که حفظ شان کنی، برای این که موقع انتخاب تنظیمات، بدانی دقیقاً داری چه چیزی را تحویل ربات می دهی.

تریل هوشمند دقیقاً یعنی چه؟

تریل استاپ یعنی حد ضرری که یک جا نمیخ نمی شود؛ وقتی قیمت به نفع تو حرکت می کند، حد ضرر هم کم کم می آید جلو و خودش را می چسباند به پشت حرکت. «هوشمند» بودنش یعنی این جابه جایی طبق یک قانون مشخص انجام می شود، نه طبق حال وهوای لحظه ای تو پای چارت. برای مثال توی پوزیشن خرید، حد ضرر هیچ وقت نباید برگردد عقب تر از جایی که قبلاً بوده؛ یا ثابت می ماند، یا می آید بالاتر. اگر حد ضرر را یک بار می آوری بالا، بعد چون «حیف ات می آید» بخوری بیرون، دوباره می بریش پایین، عملاً تریل نداری؛ فقط داری با ریسک خودت بازی می کنی. کل هدف تریل هوشمند این است که:

• سود روی چارت را تا حدی قفل کند؛
• جا برای نوسان طبیعی بازار بگذارد؛
• لحظه خروج را از حالت تصمیم احساسی تبدیل کند به اجرای یک قانون ساده که قبل از معامله تعریف شده.

تریل بر پایهٔ نوسان (ATR)؛ k را چطور بچینیم؟

در تریل بر اساس ATR، تو فاصله حد ضرر دنباله رو را با نوسان معمول بازار تنظیم می کنی. ATR(14) خیلی ساده یعنی «میانگین رنج حرکت قیمت در ۱۴ کندل قبلی». هرچه عدد ATR بالاتر باشد، یعنی آن نماد الان پرنوسان تر است و اگر تریل را خیلی تنگ بگیری، با یک تکان عادی می خوری بیرون. ضریب k همان چیزی است که فاصله واقعی تریل را می سازد. مثلاً اگر ATR برابر ۲۰ پیپ باشد و k را بگذاری ۲، فاصله تریل از قیمت حدود ۴۰ پیپ می شود. هرچه بازار شلوغ تر و عصبی تر باشد، معمولاً باید k را کمی بزرگ تر بگیری تا تریل خفه نشود. برای شروع لازم نیست وسواس زیادی داشته باشی؛ یک سری رِنج پیشنهادی مثل جدول پایین را روی حساب دمو تست کن و بعد بر اساس سبک خودت ریزتنظیمش کن: اینا قانونِ طلایی نیستن؛ فقط نقطه شروعن. اگر دیدی مدام خیلی زود از معامله می پری بیرون، یا بازار واقعاً پرنوسان تر از این حرف هاست، k را کمی بیشتر کن و دوباره روی دمو امتحان کن.

تریل بر پایهٔ ساختار بازار (سوینگ ها)

اگر عادت داری کف و سقف های مهم (سوینگ ها) را روی چارت ببینی، این مدل تریل احتمالاً خیلی طبیعی تر می نشیند. توی روند صعودی، قیمت معمولاً پلّه پلّه بالا می رود: سقف جدید، اصلاح، کف بالاتر؛ دوباره سقف جدید. ایده این است که حد ضرر را پشت همین پلّه ها حرکت بدهی. برای پوزیشن خرید معمولاً قانون ها این طوری چیده می شود:

• اول حد ضرر را می گذاری زیر آخرین کف مهمی که قبل از ورود ساخته شده.
• هر وقت بازار یک سقف جدید ساخت و بعد برگشت و یک کف بالاتر از کف قبلی زد، حد ضرر را می آوری زیر همین کف جدید.
• اگر قیمت برگشت و این کف را شکست، تریل فعال می شود و پوزیشن بسته می شود.

برای فروش هم داستان برعکس است؛ با سقف های پایین تر کار داری. این مدل تریل برای زمان هایی خوب جواب می دهد که روند تمیز است و سوینگ ها واضح اند. توی بازار کاملاً رِنج یا دقیقاً نزدیک خبرهای سنگین، بهتر است زیاد روی این مدل تنها حساب نکنی و حواست بیشتر به مدیریت حجم و شرایط کلی بازار باشد.

درصد/گام ثابت و خروج Chandelier؛ چه زمانی؟

ساده ترین مدل تریل، همین گام ثابت است. مثلاً می گویی هر ۲۰ پیپ که قیمت به نفع من حرکت کرد، حد ضرر را ۱۰ پیپ می آورم جلو؛ یا سه پله تعریف می کنی و در هر پله، بخشی از سود را قفل می کنی. مزیتش این است که مغزت سریع با آن کنار می آید و برای شروع، عادت تریل کردن را توی ذهنت جا می اندازد. خروج Chandelier را می توانی یک نسخه حرفه ای تر از همین ایده ببینی؛ جایی که حد ضرر همیشه به اندازه چند برابر ATR پایین تر از بالاترین قیمتی که بعد از ورود ثبت شده (در خرید) قرار می گیرد. تا وقتی روند خوب جلو می رود، حد ضرر هم با فاصله منطقی دنبال اش می آید؛ اگر اصلاح از «نوسان عادی» عمیق تر شد، تریل می خورد و می آیی بیرون. به زبان ساده:

• اگر تازه از حد ضرر ثابت می خواهی جدا شوی، گام ثابت گزینه راحت تری است.
• اگر روی نمادهای پرنوسان مثل طلا، شاخص ها و جفت ارزهای تیز کار می کنی و دوست داری تریل کم کم حرفه ای تر شود، Chandelier بر پایه ATR روی تایم فریم های H1 و H4 معمولاً خروج های تمیزتری می دهد.

خطاهای پرتکرار در تریل هوشمند

چند اشتباه تکراری هست که اگر از همان اول خط بزنی رویشان، نصف داستان تریل استاپ حل می شود:

• فاصله تریل خیلی تنگ: حد ضرر را آن قدر نزدیک قیمت می گذاری که با یک نویز معمولی بازار تریگر می شود و بیرونت می کند؛ بعد هم می بینی بازار تازه از همان جا حرکت اصلی را شروع کرده.
• قاطی کردن تایم فریم ها: روی M15 وارد می شوی ولی تریل را با سوینگ های M1 تنظیم می کنی، یا برعکس، ورودت روی M15 است ولی تریل را بر اساس سوینگ های Daily می چینی که خیلی دیر جابه جا می شود.
• عوض کردن قانون وسط راه: اول تریل را روی ATR می گذاری، وسط معامله که استرس می گیری، دستی می آوری اش زیر یک کف دلخواه. این طوری نه ATR داری، نه تریل ساختاری؛ فقط یک حد ضرر احساسی.
• روشن گذاشتن تریل در هر شرایطی: بعضی وقت ها مثل قبلِ خبرهای خیلی مهم، اسپرد و نوسان آن قدر ناگهانی می شود که تریل کردن ارزشش را از دست می دهد؛ آن جا بهتر است بیشتر حواست به حجم و مدیریت ریسک کلی باشد.
• فعال کردن تریل قبل از این که ریسک را صفر کنی: خیلی ها ترجیح می دهند اول حد ضرر را به نقطه ورود (سربه سر) یا کمی بهتر برسانند و بعد تازه تریل اصلی را روشن کنند؛ اگر قبل از این مرحله تریل را مدام جلو بکشانی، ممکن است هم سود درست نگیری، هم ریسک را کامل جمع نکرده باشی.

اگر همین چند مورد را تبدیل به یک چک لیست کوچک کنی و کنار مانیتور بچسبانی، خیلی زود می بینی که کیفیت تریل استاپت چقدر فرق می کند.

«جدول تصمیم سریع» برای شروع

این جدول قرار نیست به جای تست و تجربه تو تصمیم بگیرد، فقط کمک می کند برای شروع خیلی معطل انتخاب روش نشوی: در ادامه، توی بخش اجرای خودکار با گجت بات، همین مدل ها را تبدیل می کنیم به تنظیمات واقعی داخل MT4/MT5 تا لازم نباشد خودت تک تک این جابه جایی ها را دستی انجام بدهی.  

اجرای خودکار در MT4/MT5 با «گجت بات» (رایگان)

تا این جا قانون تریل رو روی کاغذ ساختی؛ از این جا به بعد فقط باید یکی باشه پای چارت که همین قانون رو مو به مو اجرا کنه. گجت بات دقیقاً همین کار رو می کنه؛ یک دستیار تریدر روی متاتریدر ۴ و ۵ که تریل استاپ، سربه سر و خروج پله ای رو طبق تنظیمی که خودت براش تعریف می کنی، اتومات انجام می ده. برای راه اندازی و نصبش، مستقیم برو سراغ آموزش رسمی خود ابزار: gadgetbot.ir/training

شروع سریع در ۳ قدم

قدم ۱: وارد صفحه آموزش گجت بات می شی (gadgetbot.ir/training) و همون جا نسخه مخصوص MT4 یا MT5 رو برمی داری. قدم ۲: طبق همون آموزش تصویری، گجت بات رو روی متاتریدرت بالا میاری و به چارت نمادهایی که می خوای مدیریت بشن اضافه می کنی. قدم ۳: داخل پنجره تنظیمات گجت بات، مدل تریل ات رو انتخاب می کنی (مثلاً ATR یا ساختار بازار)، نقطه سربه سر و خروج پله ای رو ست می کنی و این ترکیب رو به عنوان یک Preset ذخیره می کنی تا هر بار فقط همونو لود کنی.    

جمع بندی و گام های بعدی

اگر بخواهیم همه چیز را جمع کنیم، داستان تریل استاپ هوشمند از این جا شروع می شود که قبول کنی خروج و مدیریت سود هم به اندازه ورود مهم است. یک قانون ساده برای تریل انتخاب کن (ATR، ساختار بازار یا درصد/گام ثابت)، آن را واضح بنویس، بعد اجرای دقیقش را بسپُر به گجت بات روی متاتریدر تا وسط هیجان بازار مجبور نباشی دستی حد ضرر را این ور و آن ور بکشی. گام های بعدی می تواند این طوری باشد:

• یک مدل تریل را انتخاب کن و روی کاغذ برای خودت بنویس که دقیقاً چطور کار می کند.
• برو به gadgetbot.ir/training، گجت بات را نصب کن و همان قانون را داخل تنظیماتش ست کن.
• چند هفته روی حساب دمو با همین تنظیم مشخص کار کن، نتایج را یادداشت کن و اگر دیدی با سبک و روانت سازگار است، به تدریج روی حساب واقعی هم پیاده اش کن.

در نهایت، تریل استاپ هوشمند قرار نیست معجزه کند؛ فقط کمک می کند سودهایی که با تحلیل و زحمت به دست می آوری، با یک نوسان ساده برنگردد و خروج از معامله از یک تصمیم احساسی، تبدیل شود به اجرای یک قانون مشخص. گجت بات هم این وسط فقط نقش همان مربی ساکت و دقیق را بازی می کند که پای چارت نمی گذارد از قانون هایی که خودت نوشته ای، خارج شوی.